در نشست آسیب شناسی تابوانگاری ناباروری مطرح شد
سهم مردان در علل ناباروری
به گزارش مطب نما مسئول فنی مركز درمان ناباروری ابن سینا اشاره كرد: یكی از باورهای اشتباهی كه در حوزه درمان ناباروری بسیار حائز اهمیت می باشد، این است كه مردان نقش شان را بعنوان یكی از علل اصلی ناباروری نادیده می گیرند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، دكتر سهیلا انصاری پور - فوق تخصص زنان و مسئول فنی مركز درمان ناباروری ابن سینا، اظهار داشت: بارها و بارها باورهای غلط را در حوزه ناباروری می بینیم. خصوصاً زوج های ناباروری كه از شهرستان بازگشت می كنند اطلاعات ناصحیحی دارند كه از منابع غیرمتخصص گرفتند و این مساله در روند تشخیص و درمان اثرگذار می باشد.
وی بابیان اینكه این ضعف فرهنگی می تواند بر پیشگیری و درمان نازایی اثرگذار باشد، اضافه كرد: یكی از باورهای غلطی كه بسیار حائز اهمیت می باشد این است كه مردان نقش خودشان را بعنوان یكی از علل اصلی ناباروری نادیده می گیرند. این درحالیست كه در حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد، مردان نقش اصلی را در ناباروری دارند. در حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد زنان و مردان به صورت توام می توانند در ناباروری نقش داشته باشند و حدود ۱۰ درصد علل نازایی هم ناشناخته است. بدین سبب اگر دقت نماییم می بینم كه مردان در ۵۰ درصد موارد می توانند در ناباروری نقش داشته باشند. اما به دلایلی دخالت فاكتور مردانه در ناباروری نادیده گرفته می شود. اول اینكه مردان اصلا بازگشت نمی كنند و برای تشخیص و درمان ناباروری همكاری نمی كنند. مساله دوم این است كه تنها تستی كه برای مردان بطور روتین درخواست می شود، آنالیز اسپرم است كه عموما در آزمایشگاه های غیرمرجع انجام می دهند و به كرات جواب منفی كاذب داده می شود. بر همین مبنا به كرات زنانی را می بینیم كه برای درمان بازگشت می كنند و مرد هیچ آزمایشی نمی دهد و زمان طلایی درمان تمام شده و سن خانم افزایش می یابد.
وی اشاره كرد: باورهای اشتباه در پروسه نازایی بی شمار هستند و نیاز به فرهنگسازی در این زمینه وجود دارد. گاهی مشاهده می شود كه مرد فاكتور واضحی را برای نازایی دارد، اما وضعیتش را بررسی نكرده و مكرر ازدواج كرده است. به كرات دیده ایم كه تعدد زوجین دارند؛ در حالی كه خودشان مشكل نازایی داشته اند. بدین سبب توان جنسی به معنای توانایی باروری نیست. حتی در حوزه سقط های جنین مكرر نیز از آنجایی كه خانم حامله می شود، فكر می كنند مشكل اصلی خانم است. این درحالیست كه یكی از دلیلهای اصلی سقط مسائل مربوط به جنین است كه هم ژن های پدر و هم ژن های مادر در تشكیل جنین دخالت دارند.
انصاری پور افزود: باور اشتباه دیگر عدم توجه به مسائل پیشگیری است. سبك زندگی افراد برای حاملگی سالم بسیار مهم می باشد. داشتن وزن مناسب و ترك عادات غلط بسیار مهم می باشد. به كرات با افراد دارای اضافه وزن مواجه می شویم و وقتی به آنها می گوییم اضافه وزن می تواند منجر به ناباروری شود، می گویند فلانی هم وزن بالا دارد اما نابارور نشده است. مساله دیگر افزایش سن زنان است. متاسفانه در كشور ما حتی زنان تحصیل كرده به كاهش قدرت باروری با افزایش سن واقف نیستند.
انصاری پور درباره تولدهای لاكچری در تاریخ های خاص نیز اظهار داشت: این مساله در سال قبل هم وجود داشت، اما فكر می كنم امسال میزان آن كاهش یافته بود. در عین حال مطمئنم كه متخصصان زنان بسیار اندكی در این زمینه مردم را ترغیب می كنند؛ چونكه كار درستی نیست. در عین حال باید در میان مردم هم فرهنگسازی شود تا درخواست چنین كاری را نداشته باشند.
لزوم برچسب زدایی از ناباروری
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، در ادامه این نشست، دكتر بهزاد قربانی- روانپزشك و عضو هیات مدیره مركز درمان ناباروری ابن سینا، با اشاره به تابو بودن ناباروری در جوامع، اظهار داشت: باید توجه كرد كه لغت تابو یك واژه لاتین به معنای ممنوعه است كه منجر به برچسب خوردن می شود. در حوزه درمان ناباروری باید اقداماتی انجام دهیم تا از این حوزه برچسب زدایی شود تا تابوی آن شكسته شود.
وی اضافه كرد: برمبنای یك سلسله از مكانیزم های دفاعی كه بشر در مقابل یكسری وقایع از خود نشان می دهد، تابو شكل می گیرد. در حوزه سلامت نه تنها در حوزه ناباروری، بلكه در حوزه اختلالات روانی و جنسی هم تابو داریم و افراد از برچسب خوردن می ترسند. بطوریكه این تابو موجب می شود كه افراد یا بازگشت نكنند و یا اگر بازگشت كردند، شرح حال درستی از خودشان ارائه ندهند.
قربانی با اشاره به اینكه مكانیزم های دفاعی نابالغ كه سردسته آنها بحث انكار است، منجر به ایجاد تابو می شود، اظهار داشت: بعنوان مثال برخی زوجین كاملا منكر مشكل ناباروری شان می شوند. در عین حال گاهی افراد مكانیزم های عصبی از خود بروز می دهند و خلاف آنچه كه وجود دارد، نشان می دهند. مانند فردی كه عاشق داشتن بچه است، اما می گوید من از بچه بدم می آید. ما این موضوعات را به كرات دیده ایم. حال ما باید افراد را از مكانیزم های دفاعی نابالغ به سمت مكانیزم های دفاعی پخته سوق دهیم. در راس آن باید به افراد یاد دهیم كه چگونه بتوانند در نبود فرزند، زندگی خوب و همراه با عشق و صمیمیتی داشته باشند. در عین حال باید به افراد برنامه ریزی را یاد دهیم تا زوج برنامه ریزی كرده، درباره مشكل شان تبادل نظر و تصمیم گیری كرده و در نهایت بتوانند بهترین چاره را اتخاذ كنند.
وی اضافه كرد: تابوشكنی در زوج های نابارور دو بخش دارد؛ یكی بین زوجین است و یكی هم بین زوجین و اطرافیان است. در بخش اول دو سوژه خودمقصربینی و احساس گناه بین زوجین وجود دارد كه باید به این سمت رویم كه این پدیده تقصیر یا گناه نیست، بلكه مانند سایر موضوعات پزشكی است و بشر در آن دخالتی ندارد. در این عرصه در ارتباط زوجین با اطرافیان نیز نوعی احساس شرم وجود دارد و زوجین فكر می كنند در جامعه سرافكنده شده اند. این درحالیست كه اگر به این مساله مانند یك بیماری نگاه نماییم، این مساله هم حل می شود.
وی اشاره كرد: ما باید جرات مندی زوجین را در بیان وقایع و اتفاقات پیرامون شان بالا بریم و اعتماد به نفس شان را در مواجهه با ناباروری ارتقاء دهیم. در عین حال باید به زوجین یاد دهیم كه نیاز نیست به هر سوال پاسخ دهند. توصیه می نماییم كه زوج ها از پنهان كاری درباره اصل سوژه ناباروری بپرهیزند، اما نیازی نیست جزئیات را هم بیان كنند.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب