در گفت وگو با مطب نما اعلام شد
كشف دارویی مؤثر بر دیابت كه از نوعی جلبك دریایی به دست می آید
به گزارش مطب نما یك تیم تحقیقاتی دارویی در دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكی تهران، موفق به كشف دارویی با اثرات مثبت بر درمان دیابت نوع یك (نوعی بیماری خودایمنی) در فاز حیوانی شده اند. این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی كه از نوعی جلبك دریایی به دست می آید، در حال طی مراحلی برای دریافت مجوز كارآزمایی بالینی بر روی این بیماری است.
سید شهاب الدین مرتضوی جهرمی، محقق بخش ایمونولوژی دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكی تهران در گفتگو با ایسنا درباره داروی G203 اظهار داشت: این دارو به صورت ایزومر در ساختار یك جلبك دریایی به نام آلژینات وجود داشته و طی فرایند هیدرولیز اسیدی، به صورت مونومر از آن استخراج می شود.
وی ادامه داد: داروی G2013 بعنوان یك داروی ضد التهابی غیراستروئیدی جدید، با همكاری كشور ایتالیا در یك مجله معتبر بین المللی معرفی شده است. تحمل پذیری، ایمنی و تأثیرگذاری این دارو در مطالعات پیش بالینی مورد ارزیابی قرار گرفته و مشخص شد كه داروی G2013 كاملا در حیوان ایمن است. لازم به ذكر است كه این دارو در فاز سلولی هم بررسی شده و بعد از دریافت مجوزهای لازم، ایمنی و تأثیرگذاری آن در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، مالتیپل اسكلروزیس و اسپوندیلیت آنكیلوزان (التهاب ستون فقرات) در چارچوب مطالعات كارآزمایی بالینی (به صورت كپسول خوراكی) مورد ارزیابی قرار گرفت.
مرتضوی جهرمی اظهار نمود: در مطالعات كارآزمایی بالینی این دارو، به صورت تصادفی بیمارانی شركت داشتند كه علاوه بر بیماری خودایمنی مورد بررسی (آرتریت روماتوئید، مالتیپل اسكلروزیس و اسپوندیلیت آنكیلوزان) به بیماری دیابت نوع یك هم مبتلا بودند و داروهای متداول مانند پردنیزولون، هیدروكسی كلروكین و متوتروكسات را به همراه داروی G2013 مصرف می كردند.
این محقق افزود: ما طی این كارآزمایی های بالینی، متوجه شدیم علاوه بر اینكه التهاب مفاصل بیماران اشاره شده كاسته می شود، قند خون بیمارانی كه مبتلا به دیابت بودند هم به صورت قابل توجهی كاسته می شود و دیابت این افراد تا حدودی درمان می شود. البته اثبات اینكه داروی G۲۰۱۳ این تأثیر را بر روی بیماران می گذارد، در آن مقطع زمانی ممكن نبود، چونكه بیماران موردنظر، ۶ داروی مختلف را به همراه داروی ما به صورت همزمان مصرف می كردند.
وی در ارتباط با طراحی یك پروژه تحقیقاتی به منظور بررسی تأثیر داروی G2013 بر قند خون، اظهار داشت: با صلاحدید دكتر میرشفیعی، سرپرست تیم تحقیقاتی ما، پروژه ای طراحی شد كه این دارو در یك مدل حیوانی القایی دیابت بررسی شود. در این طرح، ۱۸ موش را در سه گروه كنترل سالم، كنترل دیابتی و دیابتی درمان شده با G2013 طبقه بندی كردیم. القای دیابت در این حیوانات به وسیله محلولی به نام استرپتوزوتوسین انجام شده و هنگامی كه قند خون موش از ۲۲۰ میلی گرم بر دسی لیتر بالاتر می رفت، بعنوان موش دیابتی محسوب می شد.
مرتضوی جهرمی اضافه كرد: داروی G2013 به مدت ۲۸ روز، به میزان ۲۵ میلی گرم بر كیلوگرم وزن بدن و به صورت داخل صفاقی به موش های گروه تست تزریق شد. در انتها دوره درمان، بر مبنای قوانین اخلاقی كار با حیوانات آزمایشگاهی بیهوش شده، خونگیری از بافت قلب و برداشت سرخرگ آئورت قلبی موش ها صورت گرفت و بعد از ارزیابی میزان قند خون و انسولین، مشاهده شد كه میزان قند خون به صورت قابل توجهی كاهش و میزان انسولین به صورت قابل توجهی افزایش یافته است. از آنجائیكه میزان بروز گرفتگی عروق در بیماران مبتلا به دیابت ۳.۵-۲ برابر بیشتر از افراد سالم می باشد، ما در این پژوهش با استفاده از روش real-time PCR میزان بیان ماركرهای التهابی دخیل در بروز این عارضه را در بافت آئورت مورد بررسی قرار دادیم و مشاهده كردیم كه به دنبال درمان موش ها با داروی G2013، بیان آنها به صورت قابل توجهی كاسته می شود كه مؤید اثرات محافظت كننده قلب و عروق این دارو است.
این دانش آموخته رشته زیست سلولی مولكولی تصریح كرد: داروهای دیگری با این خواص وجود دارند، اما نكته مهم این است كه داروی G2013 هیچ عوارض جانبی ندارد. لازم به ذكر است كه این پروژه تحقیقاتی صرفا در فاز حیوانی (مدل تجربی دیابت) صورت گرفته و كارآزمایی بالینی این دارو بر روی بیماران دیابت نوع یك هنوز انجام نشده است. این دارو در حال طی فرآیندهای اداری برای كسب مجوز كارآزمایی بالینی بر روی این بیماری است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب