در قالب یك پژوهش بررسی شد
تاثیرات خشونت خانگی بر وضعیت تحصیلی دانش آموزان
به گزارش مطب نما نتایج یك پژوهش نشان داده است كه بین میزان مواجهه دانش آموزان با خشونت خانگی با عملكرد تحصیلی آنها رابطه معكوس و معناداری وجود دارد.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، خشونت، ابتدا در ذهن و سپس، در چارچوب رفتارهای فردی شکل می گیرد، اما به سرعت ماهیتی اجتماعی به خود می گیرد؛ به عبارت دیگر، بستر جریان یابی و تحقق رفتارهای خشونت بار، در خیلی از موارد بر روابط و کنش های اجتماعی منطبق است. پژوهش های دانشمندان مختلف موید عوارض جسمی، روانی و اجتماعی فراوان برای خشونت دیدگی همچون در ارتباط با عملکرد تحصیلی است. محققان در پژوهشی با عنوان " مواجهه با خشونت در محیط خانه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان " این مورد را بررسی نموده اند.
در این پژوهش که توسط مهدی کرمانی، استادیار جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و جواد حاتمی سیدآباد، کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی انجام شده، آمده است: « در پژوهش حاضر، از روش پیمایش استفاده شده است. تحقیق پیمایشی، جمعیت های کوچک و بزرگ را با انتخاب و مطالعه نمونه های منتخب از آن جامعه ها برای کشف میزان نسبی شیوع، توزیع و روابط متقابل متغیرهای روان شناختی و جامعه شناختی بررسی می کند. علاوه بر این، برای تدوین چارچوب نظری تحقیق و مروری بر تحقیقات پیشین، از روش کتابخانه ای(اسنادی) بهره گرفته شده است. این مطالعه به لحاظ ماهیت، کاربردی، از نظر معیار زمان، مقطعی است.»
جامعه آماری این تحقیق، دانش آموزان متوسطه دوره اول شهر چناران در سال تحصیلی 95-1394 بودند که در زمان انجام پژوهش، 1970 نفر بودند. بر پایه فرمول کوکران، حجم نمونه ای معادل و بیشتر از 382 نفر برای این پژوهش مناسب بود که برای اجتناب از خطاهای احتمالی، نمونه ای معادل 500 نفر مد نظر قرار گرفت و در نهایت از 492 نفر نمونه گیری شد.
نویسندگان این مقاله می گویند: در این تحقیق، شش نوع از انواع رفتارهای خشونت آمیز شامل خشونت فیزیکی، کلامی، روانی و عاطفی، اجتماعی و اقتصادی بررسی شده اند که بر پایه گویه های مندرج در جدول زیر عملیاتی شده اند.
در این پژوهش برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه ای شامل سه بخش استفاده شده است: بخش اول به مواجهه با خشونت در محیط خانه، بخش دوم به اطلاعات مواجهه با خشونت در محیط مدرسه و بخش سوم به سنجش عملکرد تحصیلی دانش آموزان مربوط بودند که همگی در چارچوب طیف لیکرت طراحی شدند.
برپایه یافته ها، 57.1 درصد از نمونه دانش آموزان را پسران و 42.9 درصد را دختران تشکیل داده اند. بیشترین تعداد پاسخ گویان در گروه سنی 14 سال بودند و کمترین آنها در گروه سنی 16 سال قرار داشتند.
در این مقاله بیان شده است: « در مجموع، نتایج نشان داد که خشونت اجتماعی نسبت به دیگر ابعاد مواجهه با خشونت در محیط خانه، در بالاترین سطح قرار داشت. همینطور تجربه خشونت دیدگی از جانب پدر، بیشتر از مادر و سایر اعضای خانواده بود.»
نویسندگان این مقاله در بخش دیگری می گویند: « چنانچه به علت رفتارها و برخوردهای صدمه رسانی همچون اعمال خشونت، خصوصیت سازنده و تعالی بخش بودن محیط خانواده گرفتار نقصان شود، سایر عرصه های مرتبط همچون فرایند آموزش کودکان و نوجوانان در محیط مدرسه هم از آن متاثر خواهند شد که نتیجه نهایی آنرا می توان در چارچوب افت شاخصهای مختلف ناظر بر عملکرد تحصیلی مشاهده کرد.»
در این پژوهش آمده است: « نتایج این تحقیق نشان داد که بین میزان مواجهه با خشونت خانگی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. برپایه تحلیل های رگرسیونی، در میان ابعاد مختلف خشونت، بعد اجتماعی آن و در میان عاملان خشونت خانگی، خشونت پدر دارای تأثیر منفی شدیدتری بر عملکرد تحصیلی بودند.»
این پژوهش در نخستین شماره ی شانزدهمین سال مجله علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب