در یك مطالعه عنوان شد
ورزش راهکاری برای کنترل روند پیری مردان
پژوهشگران فیزیولوژی ورزشی با بررسی دو شاخص استرس اکسیداتیو بعنوان نشان گرهای پیری، عنوان کردند که ورزش موجب کاهش فاکتورهای استرس اکسیداتیو و در نتیجه کنترل روند پیری می شود.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، پدیده پیری فرآیندی چند عاملی است و تا حالا نظریه های مختلفی در ارتباط با روند پیری و بیماریهای وابسته به آن مطرح گردیده است. یکی از این نظریه ها که بیشتر پذیرفته شده، نظریه «استرس اکسیداتیو» است. بر طبق این نظریه با افزایش سن، گونه های فعال اکسیژن یا ROS افزایش می یابند، همین طور تولید آنتی اکسیدان ها کاهش می یابد و به دنبال آن سبب افزایش استرس اکسیداتیو و لطمه لیپیدها، پروتئین ها، DNA، تخریب سلولی و در نهایت موجب بروز بیماریهای مختلف و پیری و سالخوردگی می شود.
فعالیت ورزشی منظم، یک راه حل برای مبارزه با پیری و بیماریهای وابسته به آنست، چونکه موجب کاهش استرس اکسیداتیو و جلوگیری از عوارض آن می شود.
بر همین اساس و باتوجه به نقش استرس اکسیداتیو در پروسه پیری، پژوهشگران فیزیولوژی ورزشی با انجام یک مطالعه تاثیر تمرین مقاومتی در کاهش فاکتورهای استرس اکسیداتیو (iso-8 PGF2α و ۸OHdG) را در مردان سالمند بررسی کردند. این دو شاخص در این مطالعه، بعنوان فاکتورهای جدیدی برای استرس اکسیداتیو و لطمه DNA عرضه شدند.
برای انجام این پژوهش از بین مردان سالمندی که بوسیله فراخوان جهت شرکت در این مطالعه اعلام آمادگی کرده بودند، ۳۰ نفر مرد غیرفعال ۶۰ تا ۸۰ ساله انتخاب شده و بصورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. مردان سالمند گروه تجربی به مدت ۱۲ هفته تمرین مقاومتی انجام دادند و افراد گروه کنترل در ضمن این مدت در هیچ فعالیتی شرکت نکردند.
برنامه تمرینی به مدت ۱۲ هفته و سه جلسه غیرمتوالی در هفته اجرا شد. هر جلسه به سه بخش گرم کردن (۱۰ دقیقه)، مرحله اصلی (۴۰ دقیقه) و سرد کردن (۱۰ دقیقه) تقسیم شد. گرم کردن و سردکردن با حرکات کششی و نرمشی در شروع و اختتام جلسه تمرینی انجام شد. مرحله اصلی تمرین شامل شش حرکت ورزشی (پرس پا، زیربغل قایقی، پرس سینه، زیربغل لت، جلوپا و پشت بازو) بود که در چهار دور انجام می شد. هر حرکت با ۱۵ تکرار، با سرعت کنترل شده در یک دوره ۶۰ ثانیه ای انجام شد. پس از انجام هر حرکت ۳۰ ثانیه استراحت تا شروع حرکت بعدی در نظر گرفته می شد و در هر جلسه به شدت تمرین ها افزوده می شد.
برای بررسی فاکتورهای استرس اکسیداتیو، ۴۸ ساعت پیش از شروع پژوهش و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از تمامی افراد شرکت کننده در مطالعه نمونه خون گرفته شد و داده های به دست آمده با بهره گیری از روش های آماری مورد بررسی قرار گرفت.
بررسی ها نشان داد که میانگین مقادیر سرمی 8OHdG (به میزان شش درصد)؛ بعنوان شاخصی از لطمه DNA و میانگین مقادیر سرمی iso-8 PGF2α (به میزان ۶.۶ درصد)؛ بعنوان شاخصی از استرس اکسیداتیو بعد از ۱۲ هفته تمرین مقاومتی در مردان سالمند کاهش معناداری یافت.
پژوهشگران این مطالعه می گویند: کاهش این عوامل در افراد سالمند شاید نشان از بهتر شدن شرایط استرسی به دنبال سازگاری ایجادشده با تمرین ورزشی باشد. باتوجه به اینکه پیری نرمال، نتیجه تعادل بین لطمه و ترمیم است، در این نظریه ها، شناخت استرس اکسایشی وابسته به لطمه حاصل از گونه های فعال اکسیژن (ROS)، مسیر سیگنالینگ، پاسخ استرس و آنزیم های آنتی اکسیدانی، حائز اهمیت هستند.
نتایج به دست آمده حاکی از این است که انجام ۱۲ هفته تمرین مقاومتی موجب کاهش مقادیر فاکتورهای استرس اکسیداتیو و لطمه DNA در مردان سالمند می شود. بنا بر این انجام تمرین مقاومتی منظم می تواند در پیش گیری از لطمه های ناشی از استرس اکسیداتیو، به ویژه در سنین پیری نقش به سزایی داشته باشد و بعنوان یک راه حل اصلی برای مقابله با روند پیری در نظر گرفته شود.
محققان پیشنهاد می کنند در مطالعات آینده اثر پروتکلهای مختلف تمرین های مقاومتی در تغییرات استرس اکسیداتیو در هر دو جنس زن و مرد بررسی شود.
در انجام این تحقیق جواد نوروزی و عباسعلی گائینی؛ پژوهشگران گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران به همراه افسانه خسروی و بابک هوشمند مقدم از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه فروردین ماه سال جاری بصورت مقاله علمی با عنوان «ارزیابی فاکتورهای استرس اکسیداتیو و لطمه DNA به دنبال یک دوره طولانی مدت تمرین مقاومتی در مردان سالمند کم تحرک» درمجله پیاورد سلامت؛ زیر نظر دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب