توصیه محققان بر اساس نتایج یك مطالعه جدید؛
برای نمک و سدیم، به برچسب های غذایی اطمینان نکنید!
به گزارش مطب نما، سدیم بعنوان عنصر اصلی موجود در نمک طعام، نقشی تعیین کننده در سلامت انسان دارد. مطالعه ای جدید دراین باره نشان داده است که اگر برای تنظیم نمک و درنتیجه سدیم ورودی به بدن خود از برچسب های غذایی روی بسته بندی ها کمک می گیرید، در اشتباه هستید!
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، سدیم یکی از عناصر شیمیایی مهم می باشد کـه بـه گـروه فلزات قلیایی متعلق می باشد. این عنصر بیشتر در مایعات خارج سلولی بدن، مایعات داخل عروق خونی و مایعـاتی کـه اطـراف سلول ها را احاطـه کرده اند، وجـود دارد و بعنوان یک ماده سازنده خارج سلولی، فشار اسـمزی مایع خارج سلول را حفظ می نماید و سـبب فعال سازی برخی آنزیم ها مانند آمیلاز می شود. غلظت سدیم در بدن ۱.۴ گرم به ازای هر کیلـوگرم وزن بـدن اسـت. از دیدگاه تغذیه ای، در میان مواد معدنی، مصرف بیش ازحد سدیم از اهمیـت زیـادی برخـوردار اسـت، چونکه می تواند منجر به افزایش ریسک ابـتلا بـه سرطان معده، بیماری های قلبـی عروقـی و پرفشـاری خـون شود.
طبق نظر متخصصان و بنا بر آمارهای موجود، بیماری های قلبـی عروقـی، از علـل اصلی مرگ ومیر در جهان هستند و پرفشاری خـون مهم ترین عامل خطر برای مبتلا شدن به بیماری های قلبـی عروقـی و مرگ ومیر ناشـی از آن است. از بین عوامل خطر ایجادکننده ایـن بیماری ها، رژیم غذایی یک عامل مهم اســت. مطالعــات متعــدد گــزارش کرده اند ارتبــاط قابل توجهی بین مقدار دریافت سدیم از مواد غذایی و پرفشــاری خــون و نشــانگرهای بیماری های قلبــی عروقی وجـود دارد. درواقع، کاهش سـدیم در رژیـم غـذایی، نه تنها سبب کاهش فشارخون می شود، بلکه با کـاهش عوارض و مرگ ومیر ناشـی از بیماری های قلبـی عروقی هم همراه می باشد. یکی از طریق هایی که افراد می توانند به کمک آن، میزان ورودی نمک و سدیم را به بدن خود کنترل کنند، رفتن به برچسب های راهنما روی بسته بندی مواد غذایی است. اما این برچسب ها تا چه حد قابل اطمینان هستند؟
با عنایت به اهمیتی که این سؤال و پاسخ آن دارند، یک تیم پژوهشی چهار نفره از دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مطالعه ای را در مورد آن انجام داده اند. در این مطالعه، مقدار سدیم مواد غذایی پرمصرف با مقدار گزارش شده بر روی برچسب غذایی آنها به شیوه علمی، بررسی و مقایسه شده است.
در این مطالعه، ۹۶ ماده غذایی پرمصرف در ۵ گروه مختلف شامل فرآورده های گوشتی و پروتئینی، لبنیات، تنقلات، ســس ســـفید، رب گوجه فرنگی و ماکارونی مورد بررسی قرار گرفته اند.
نتایج این مطالعه نشان دادند که مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای مواد غذایی با مقادیر به کاررفته در مواد اولیه تفاوت قابل توجهی دارد. بنابراین کنترل دقیق سدیم در مراحل تولید فرآورده های غذایی و نظارت دقیق تر روی برچسب های تغذیه ای ضروریست.
در این رابطه، یحیی پاسدار، دانشیار و محقق دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و همکارانش می گویند: «طبق یافته های ما، میانگین مقدار سدیم موجود در فرآورده های گوشتی و پروتئینی شامل کالباس، سوسـیس، همبرگـر، ژامبـون گوشت، ژامبون مرغ، کوکتل، تن ماهی و کبـاب لقمـه به صورت معناداری بیشتر از مقدار گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای بود. اما در گروه سس ها و رب ها بالعکس، این مقدار کمتر بود».
آنها می افزایند: «بر اساس نتایج، در لبنیات و ماکارونی، مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب ها با مقدار واقعی، تفاوت معنادار و قابل توجهی نداشت. اما درمجموع و در ۶۷ درصد مواد غذایی مورد بررسی، مقدار سدیم گزارش شده بر روی برچسب های تغذیه ای با سدیم به کاررفته در مواد اولیه تطابق نداشت و کمتر یا بیشتر از مقدار واقعی گزارش شده بود؛ اتفاقی که توجهی ویژه را توسط دست اندرکاران امر می طلبد».
بر این اساس، میتوان اظهار داشت که دقت لازم در برچسب گذاری تغذیه ای و عرضه اطلاعات صحیح به مصرف کنندگان صورت نمی گیرد. بنابراین مجریان این تحقیق توصـیه کرده اند که بررسی های بیشـتری در ایـن زمینـه صـورت بگیرد و سازمان های مربوطه نظـارت دقیق تری را در این خصوص داشته باشند.
این یافته های پژوهشی پرارزش و آگاهی بخش را مجله «سلامت و بهداشت» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل منتشر نموده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب