تعامل انسان و ربات،
ربات ها ما را به تنبلی گروهی مبتلا می کنند؟
به گزارش مطب نما، خراسان رضوی دانشمندان دریافتند که انسان ها، وقتی می دانند ربات قبلا کار مربوط به آنان را بررسی نموده است کمتر به وظایفی که انجام می دهند توجه می کنند.
به نقل از نیوز، تحقیق فعلی که توسط دانشمندان دانشگاه فنی برلین در آلمان انجام شده این مورد را بررسی نموده است که آیا پدیده «تنبلی گروهی» که در آن افراد تلاش کمتری در محیط های گروهی انجام می دهند برای اینکه احساس می کنند سهم آنان از انجام کار، مورد توجه قرار نمی گیرد به تعاملات انسان و ربات نیز توسعه می یابد یا خیر؟
دانشمند اصلی این تحقیق، در بیانیه رسانه ای اظهار داشت که کار گروهی موهبتی ترکیبی است، کار با یکدیگر می تواند به افراد انگیزه دهد تا عملکرد خوبی داشته باشند همین طور می تواند منجر به از دست دادن انگیزه شود برای اینکه مشارکت فردی آنچنان قابل مشاهده نیست. ما علاقمند بودیم که دریابیم، زمانی که شریک گروهی افراد یک ربات است چنین تأثیرات انگیزشی قابل مشاهده خواهد بود یا خیر.
پژوهشگران برای آزمایش نظریه خود، از ۴۲ شرکت کننده خواستند تصاویر تار بردهای مدار را از نظر نقص بررسی نمایند. تصاویر تنها زمانی واضح می شدند که با ماوس کامپیوتر روی آن قرار می گرفتند و به گروه اجازه داده می شد تا توجه شرکت کنندگان به جزییات را زیر نظر داشته باشند.
به نیمی از این شرکت کنندگان اطلاع داده شد که بردهای مدار آنان قبلا توسط رباتی به نام پاندا بازرسی شده است که افراد گروه در حین کار می توانستند این ربات را مشاهده و اصوات را بشنوند.
بااینکه نتایج اولیه تفاوت قابل توجهی را در مدت زمانی که هر دو گروه صرف بازرسی بردها یا مناطق مورد بررسی نشان نداد اما تحلیل و بررسی عمیق تر نشان داد، کسانی که معتقد بودند بعد از بررسی پاندا کار می کنند، بعدها نقص های کمتری را شناسایی نمودند. این نشان دهنده اثر «به نظر می رسد اما نمی بیند» است که در آن افراد به سبب اتکای بیش از اندازه به موجودی دیگر، از نظر ذهنی درگیر می شوند.
دکتر لیندا اوناش، محقق ارشد این تحقیق می گوید: «ردیابی این که فرد به کجا نگاه می کند آسان است اما تشخیص این که آیا این اطلاعات بصری به اندازه کافی در سطح ذهنی پردازش می شوند یا خیر، خیلی مشکل تر است».
بااینکه شرکت کنندگان احساس می کردند که سطح توجه ثابتی را حفظ می کنند، ناخودآگاه تصور می کردند پاندا هیچ نقصی را نادیده نگرفته است.
اوناش می گوید: «در شیفت های طولانی تر، زمانی که وظایف روتین هستند و محیط کار نظارت و بازخورد کمی ارائه می دهد، از دست دادن انگیزه بسیار بیشتر است. بطور کلی در تولید و خصوصاً در مناطق در رابطه با ایمنی که در آن بررسی مضاعف رایج است، این مورد می تواند تاثیر بد بر نتایج کار داشته باشد».
این یافته ها همین طور به چالش های شبیه سازی دقیق رفتار اجتماعی در محیط های آزمایشگاهی اشاره می کنند، با توجه به این که شرکت کنندگان آگاه هستند که تحت نظر قرار دارند.
به جهت اینکه بفهمیم مشکل از دست دادن انگیزه در تعامل انسان و ربات چقدر بزرگ است، باید وارد میدان شویم و مفروضات خودرا در محیط های کاری واقعی، با کارگران ماهری که بطور معمول کار خودرا در گروه هایی از ربات ها انجام می دهند، این موارد را مورد آزمایش قرار دهیم.
نتایج این تحقیق در نشریه Frontiers in Robotics and AI انتشار یافته است.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب