با تلاش محققان كشور صورت گرفت
افزایش مقاومت به خوردگی و سایش فولاد با نیتروژن دهی پلاسمایی
به گزارش مطب نما، محققان کشورمان موفق شدند با نیتروژن دهی پلاسمایی فولاد، در جهت افزایش مقاومت به خوردگی و سایش آنها برای کاربردهای مختلف بهره ببرند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، سید صابر میرحسینی، دانش آموخته دکتری مهندسی مواد و مجری طرح «رفتار سایشی پوشش کامپوزیتی الکترولس نیکل- بور-نانو الماس (Ni-B-Nano Diamond) نیتروژن دهی پلاسمایی شده روی فولاد AISI 4140 » که آنرا با راهنمایی دکتر فرزاد محبوبی عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه صنعتی امیرکبیر به سر انجام رسانده است، اظهار داشت: امروزه با عنایت به پیچیدگی کاربردهای قطعات مختلف در صنعت، احتیاج به فرآیندهای چندگانه برای تولید یک قطعه امری اجتناب ناپذیر است.
وی با اشاره به اینکه ازجمله مهم ترین عملیات تکمیلی که معمولا بعنوان فرایند نهایی به هنگام تولید یک قطعه صورت می گیرد، اصلاح خواص سطحی با عملیات مهندسی سطح است، اظهار داشت: هدف مهندسی سطح اینست که فناوری های مختلف را به صورت مقتضی تغییر داده تا به خصوصیت های موردنظر سطح در طراحی برای یک کاربرد خاص برسد، به صورتی که ازلحاظ کیفیت و قیمت بسیار مفید و مؤثر باشد.
به نقل از ایشان، یکی از پرکاربردترین روش های اصلاح سطح در صنعت، بخصوص صنعت کشور ما فرآیند آبکاری و یکی از روش های مرسوم آبکاری روش الکترولس نیکل است که توانایی ایجاد پوشش دهی سطوح هادی و عایق و تشکیل پوشش های پیوسته و با ضخامت یکنواخت را دارد.
وی ضمن اشاره به مشکلات این پوشش ها، اظهار داشت: از مشکلات این پوشش ها سختی و مقاومت به سایش پایین آنهاست؛ ازاین رو در این پروژه، برای نخستین بار جهت ارتقای خواص سایشی و تریبولوژیکی پوشش های کامپوزیتی نیکل-بور، از ذرات نانو الماس با سختی بالا بعنوان تقویت کننده و روش عملیات حرارتی نوین نیتروژن دهی پلاسمایی استفاده شد.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار داشت: این پوشش ها، کاربردهای گوناگونی در صنایع شیمیایی، صنایع غذایی، هوافضا و اتومبیل سازی، ابزارهای برش، قالب سازی و صنایع تسلیحاتی دارند.
وی تصریح کرد: هدف اصلی این پروژه دستیابی به پوشش های الکترولس نیکل- بور تقویت شده با ذرات سخت نانو الماس و نیتروژن دهی پلاسمایی شده با رفتار سایشی مطلوب بود که با بهینه سازی فرآیند و ساخت نمونه ها در غلظت ها و زمان های مختلف، مقایسه شد و آزمون آنها با یکدیگر، نمونه بهینه از نظر زمان، غلظت و قیمت بود.
به قول میرحسینی، همه این موارد منجر به ارتقا و بهبود خواص پوشش، کاهش قیمت تولید پوشش، کاهش زمان تولید، امکان مقیاس پذیری و تکرارپذیری شد.
وی خاطرنشان کرد: در صورت کسب حمایت های لازم و فراهم بودن شرایط امکان تجاری سازی این محصول وجود دارد و میتوان گامی بلند در جهت بومی سازی این محصول برداشت.
وی اظهار داشت: از نتیجه های این تحقیق میتوان جهت ادامه تحقیقات و پژوهش های ارتقای خواص پوشش های آبکاری استفاده نمود. همینطور میتوان در حوزه فناوری سطح و پوشش قطعات به کاربرده شده در صنایع مختلفی همچون صنایع شیمیایی، صنایع غذایی، هوافضا و اتومبیل سازی، ابزارهای برش، قالب سازی و صنایع تسلیحاتی بهره برد.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب