در گفت وگو با مطب نما مطرح شد؛
مشکلات پیش پای صنعت داروسازی کشور
مطب نما: یک فعال صنعت داروسازی، با اشاره به موانع و مشکلات سرمایه گذاری در بازار دارویی کشور، به تشریح این چالش ها پرداخت.
مجید محمدحسینی، در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: مزیت های ما در صنعت داروسازی درحال از دست رفتن است، سرمایه گذار امروز اگر بخواهد بین دو صنعت انتخاب نماید بطور قطع داروسازی اولویت اول او نیست، البته شاید برای نمونه در صنعت غذا سرمایه گذاری کند وضعش بهتر است بدین سبب که در آنجا همه راه ها دست یک ارگان دولتی نیست، همه مسیرها بسته نیست و راه نفس کشیدن است. وی ادامه داد: در صنعت دارو از کوچک ترین مسئله تا بالاترین مسئله در ید و کنترل و نظارت دولت می باشد. از گرفتن پروانه ها و بخش های رگولاتوری گرفته که صدور مجوزها دست دولت بوده و واردات به هر شکلی تحت نظارت دولت می باشد. همین طور تامین و فروش نیز در کنترل دولت می باشد با سامانه هایی مانند تیتک عملاً تا مصرف کننده نهایی کنترل می شود. محمدحسینی افزود: در این میان قیمت گذاری ها را هم می بینیم، سال ها است در سازمان غذا دارو و دولت شعار می دهیم خصوصی سازی بیشتر و پُر رنگ شود. شعار می دهند رفع موانع تولید شود، دولت کوچک شود اما عملاً عکس اینها را می بینیم، با بخشهایی مواجه می شویم که دولت طی سالهای قبل به بخش خصوصی سپرده بود امروز آنها را هم پس می گیرند. بطورمثال قیمت گذاری در بعضی داروهای OTC و یک فهرست خاصی در دست سندیکای صاحبان صنایع دارویی و تولیدکنندگان دارو بود عملاً آن مسیر را بسته و هیچ اختیاری در این زمینه نداریم، فقط بروکراسی ما بیشتر شده است. قبلاً با یک سازمان مکاتبه می کردیم اما الان سندیکا هم هست و کار اضافی برای سندیکا درست کرده که نقشی هم در آن ندارد. سازمان هم می گوید نقش من هم در قیمت گذاری زیاد نیست بدین سبب که در کمیته ای که هستیم از ارگان های مختلف هستند. سوال این است مگر آنها در عرصه دارو تخصص دارند. این فعال صنعت دارو اشاره کرد: صنعت دارو را به جایی می رسانید که در بخشهایی که امید به سرمایه گذاری بود و انگیزه ای وجود داشت، همه آنها از بین رفته و در صنعت مکمل نیز با شرکت های بسیاری مواجهیم که از این صنعت بیرون می روند، کجا می روند؟ بطور قطع در عرصه دارو و سلامت نمی مانند. این پول درحال خارج شدن است، این پول کجا می رود؟ شانس بیاوریم در همین مملکت جای دیگری سرمایه گذاری شود، اما وقتی پول آزاد شد نمی توان راحت مهارش کرد، این که به خارج از کشور برود احتمالش چند برابر می شود. وی ادامه داد: مشکل این است که دولت، پرچم و بیرق پشتیبانی از تولید را هم بر دوش دارد اما در عمل چیز دیگری می بینید. این همه با مشکل کمبود مواجه می شویم و این همه فوریت های ما بالا رفته، فهرست های فوریتی که سازمان غذا و دارو می دهد دائم رشد می کند، واردات فوریتی ما زیاد شده چرا باید به چنین جایی برسیم؛ یکی از دلیلهای اصلی عدم برنامه ریزی درست در پشتیبانی از تولید داخل به مفهوم واقعی است. محمدحسینی اظهار داشت: چرا باید خیلی از داروهای پیش پا افتاده را وارد نماییم. باید مشکل را ریشه یابی و حل کرد، این مشکل را چه کسی به وجود آورد، این را باید پیدا کرد و ریشه را خشکاند. گاهی برای ساده ترین داروها با کمبود مواجه می شویم. باید ریشه را بررسی نماییم، یا به عدم اختصاص ارز درست و بموقع بر می خوریم یا قیمت گذاری بسیار بدی داریم، چشم ها را بسته اند و فضل می کنند. وی ادامه داد: برای ما یک ارز ماده اولیه را استثنا قائل می شوند تازه اگر بموقع بیاید اختصاص یابد و همین یک مورد را پیراهن عثمان کرده اند و همه صنعت را اسیر آن کرده اند. به خاطر یک ارز همه چیز ما گروگان این سیستم شده است، قیمت می خواهیم بگیریم این را بر سر ما می زنند، می خواهند حمایت دیگری کنند، می گویند ارز داده ایم. این فعال صنعت دارو، در ادامه به چالش ها و موانع صادرات دارو اشاره نمود و اظهار داشت: صادر کننده چالش های زیادی در راه راه دارد از بدو راه برای گرفتن مجوزها سنگ اندازی های زیاد و بوروکراسی خیلی مشکل و زمان بر است تا آخر که کالا را صادر کرد و بخواهد تعهدات ارزی خودرا انجام دهد متأسفانه هم مشکلات قانونگذاری داریم که شفاف نیستند و هم در بعضی ارگان ها و سازمان ها سلیقه ای برخورد می شود و برداشت های مختلف از قانون می شود، اینجاست که سرمایه گذار یا صادرکننده تکلیفش روشن نیست که با چه کسی طرف است و چه روالی را مقرر است طی کند، ضمن این که قوانین خلق الساعه زیادی داریم که همه را گرفتار مشکل کرده و حین یک فرآیند با تغییراتی مواجه می شویم که اصلاً در عرصه تجارت بین الملل معنا پیدا نمی نماید. محمدحسینی اضافه کرد: در عرصه صادرات اصلاً امکان برنامه ریزی وجود ندارد، چونکه در یک بازار کار می کنید و زحمت می کشید و نمایشگاه شرکت می کنید، سفرهای تجاری انجام می دهید و کلی مذاکره و توافق دارید اما یکباره صادرات این اقلام ممنوع می شود و یا به دلایلی با کشوری رابطه ما به هم می خورد یا کشوری محدودیت هایی می گذارد. وی اظهار داشت: در کل صادرات دارو، کار راحتی نیست و عملاً در بازارهایی مثل افغانستان، کردستان عراق و عراق که بازارهای سنتی ما بودند و از قدیم الایام در این بازارها صادرات می کردیم الان سهم بسیار زیادی از دست ما رفته و سهم ما را کشورهای دیگری چون ترکیه و اردن گرفته و عملاً آنجا بازنده ای بیش نیستیم. عمده این مشکلات بواسطه سیاست گذاری غلط است، سیاست گذاری که منطبق بر منطق و واقعیات حاکم نیست.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب