فناوری جدیدی برای ایمن سازی یک جراحی مهم قلب
مطب نما: پژوهشگران «دانشگاه ادینبرو» با بهره گیری از یک هیدروژل پوشش داده شده با نانوالیاف الکتروریسی شده، روش جدیدی را برای ایمن تر کردن جراحی بای پس سرخرگ کرونری ارایه داده اند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، دانشمندان روش جدیدی را ابداع نموده اند که به آنها امکان می دهد جایگزین های عروقی کوچک و انعطاف پذیر را برای روش های جراحی بای پس سرخرگ کرونری ایجاد کنند و امنیت درمان بیماری سرخرگ کرونری قلب را بالا برند.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، نرخ مرگ ومیر در رابطه با بیماری قلبی از سال ۲۰۱۹ بالا رفته و «فدراسیون جهانی قلب»(WHF) افزایش ۶۰ درصدی را برای مرگ ومیر در رابطه با بیماریهای قلبی-عروقی تخمین زده است. این امر، نیاز به مداخلات پزشکی کارآمد و مؤثر را به یک نگرانی مبرم تبدیل می کند.
درمان بیماریهای قلبی-عروقی ممکنست از داروها گرفته تا تغییرات سبک زندگی مانند بهبود رژیم غذایی و ورزش متفاوت باشد. با این وجود، در موارد شدید ممکنست جراحی ضروری شود.
یکی از شایع ترین انواع بیماری قلبی-عروقی، بیماری سرخرگ کرونری قلب است و زمانی به وجود می آید که شریان ها مسدود می شوند و حملات قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی را پدید می آورند. متداول ترین روش جراحی انجام شده در این موارد، بای پس سرخرگ کرونری است که سالانه ۴۰۰ هزار نمونه از آن تنها در آمریکا به انجام می رسد.
بای پس سرخرگ کرونری شامل گرفتن یک رگ خونی از قسمت دیگر بدن مانند پا یا بازو و سپس اتصال آن به شریان کرونری در قسمت بالا و پایین انسداد است. این کار جهت جریان خون را تغییر می دهد و به آن امکان می دهد تا انسداد را دور بزند. این رگ های خونی جدید که «گرافت» نامیده می شوند، به بازگرداندن خون رسانی به بافت های قلب کمک می کنند که به سبب انسداد سرخرگ کرونری با کمبود اکسیژن و مواد مغذی روبه رو هستند.
زمانی که گرافت های ایجادشده با بهره گیری از بافت های انسان قابل دوام نباشند، جراحان می توانند از نسخه های مصنوعی بهره گیرند. هم اکنون، گرافت های مصنوعی موجود در بازار از موادی به نام «آلکیل های پرفلورینه و پلی فلورینه»(PFAs) ساخته می شوند.
این مواد موجب می شوند که بدن بیمار نسبت به پیوند واکنش ایمنی داشته باشد. هم اکنون به سبب مسائل مربوط به آلودگی زیست محیطی، ممنوعیت هایی برای حدود ۱۰ هزار نوع آلکیل های پرفلورینه و پلی فلورینه موجود در بازار برنامه ریزی شده اند. این ممنوعیت ها نیاز به یک جایگزین جدید و ایمن را پدید می آورند.
گرافت جدید این گروه پژوهشی از ترکیب چاپ اکستروژن و الکتروریسی برای گذاشتن نانوالیاف روی بدنه لوله ای یک هیدروژل چاپ شده استفاده می نماید. این کار یک گرافت مصنوعی را با استواری کششی و انعطاف پذیری قابل مقایسه با شریان های طبیعی انسان ارائه می دهد.
«فراز فضل»(Faraz Fazal)، پژوهشگر دانشکده مهندسی «دانشگاه ادینبرو»(University of Edinburgh) اظهار داشت: سیستم چاپ اکستروژن جدید از یک شاه میله عمودی چرخان و قطعه مخصوص اکستروژن برای چاپ هیدروژل استفاده می نماید که بیشتر شامل آب است.
پارامترهای چاپ به دقت کنترل شدند تا یک ساختار لوله ای در اطراف شاه میله چرخان چاپ شود. فضل افزود: پیوندها متعاقبا با بهره گیری از روش الکتروریسی تقویت شدند که در آن نانوالیاف ۲۰۰ برابر نازک تر از موی انسان روی هیدروژل چاپ شده رسوب کردند.
وی ادامه داد: انعطاف پذیری گرافت های عروقی تولید شده از این روش جدید را می توان به آسانی با عوض کردن ترکیب نانوالیاف مورد استفاده برای تقویت آنها تغییر داد. این بدان معناست که آنها سازگارتر هستند و کمتر احتمال دارد که توسط بدن طرد شوند.
«نوربرت راداچی»(Norbert Radacsi) از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: تولید گرافت های عروقی با قطر کمتر از ۶ میلی متر چالش برانگیز است، اما روش ما یک راهکار را ارائه می دهد. ما می توانیم گرافت هایی تا قطر یک میلی متر تولید نماییم و همین طور می توانیم به تدریج قطر آنرا افزایش یا کاهش دهیم تا واقعا مشابه رگ های خونی بدن ما باشد. علاوه بر این، ما می توانیم از سلول های بنیادی پرتوان القایی بدن گیرنده که قادر به ایجاد چندین نوع سلول متفاوت هستند، برای کاهش واکنش ایمنی و پس زدن احتمالی استفاده نمائیم.
راداچی اشاره کرد که عدم نیاز این روش به هیچ نوع مواد PFAS، آنرا ایمن تر از مداخلات فعلی می کند و این بدان معناست که شامل ممنوعیت برنامه ریزی شده نخواهد بود. با این وجود، قبل از ورود به اتاق جراحی، گرافت هیدروژل پوشش داده شده با نانومواد الکتروریسی شده باید آزمایش های بیشتری را پشت سر بگذارند تا آماده عرضه به بازار باشند.
این پژوهش در مجله «Advanced Materials Technology» به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب