در یك پژوهش بررسی شد
نقش باشگاه ها در رفتارهای ناپسند بازیکنان لیگ برتر
مطب نما: پژوهشگران کشور در یک پژوهش جدید، به نقش باشگاه ها در احتمال بروز رفتارهای انحرافی در بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران اشاره کرده و رویکردهایی را برای جلوگیری از آن ارایه داده اند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، ورزش و فعالیت بدنی امروزه به عنوان جزء لاینفک زندگی در اجتماعات بشری به شمار می آید. ورزش به عنوان پدیده ای با قدمت بسیار زیاد که در دوران باستان از آن به عنوان وسیله ای برای تربیت روح و جسم و پرورش انسان ها یاد می شد، دیری نپایید که در کنار نقش تربیتی خود، به یک پدیده رایج اجتماعی تبدیل گشته و ارتباط تنگاتنگی با سایر اجزای تمدن بشری نظیر اقتصاد، سیاست و جامعه برقرار کرد. صاحبنظران در بحث پیرامون اهمیت و جایگاه ورزش، این پدیده را قسمتی از فرهنگ جامعه معرفی کرده و جدایی ورزش از فرهنگ جامعه را نا ممکن می پندارند. ورزش به عنوان پدیده ای اجتماعی از قدمتی برابر با پیدایش خود انسان برخوردارست و دارای ارزش ها و هنجارها، قواعد و قوانین و آداب و رسوم خاص خود است.
بگفته پژوهشگران، ورزش به شکل رسمی و غیررسمی آن بدون قواعد و قوانین، وجود عینی ندارد و در هر جامعه ای متأثر از ساختار اجتماعی حاکم بر همان جامعه و بیان کننده ارزش ها و هنجارهای حاکم بر آن جامعه بوده و شکل می گیرد، چنان که درک کامل از جامعه و فرهنگ معاصر بدون شناخت جایگاه فعلی ورزش نا ممکن است. ورزش علاوه بر آن که به عنوان فعالیتی سودمند تلقی می شود، از دیرباز به مثابه پدیده ای چندبعدی با کارکردهای مختلف به شمار می رفته است. هنگامی که در مورد کارکرد یک پدیده صحبت می شود، منظور ذات آن نیست، بلکه به استفاده از آن پدیده در وضعیت های مختلف اشاره می شود. صاحبنظران مختلف، کارکردهای متفاوتی را برای ورزش برشمرده اند که ازجمله این کارکردها می توان به غنی سازی اوقات فراغت، پرورش شخصیت، مهارکننده تدریجی رفتارهای پرخاشگرانه و تنظیم خشونت، انتقال ارزش ها، کاهش لطمه های اجتماعی و افزایش سرمایه اجتماعی اشاره نمود. با این وجود برخی ساختارهای متولی ورزش در صورت عدم کارکرد صحیح می توانند مشکلاتی را در جامعه به بار آورند.
محققانی از دانشگاه تهران در این خصوص، دست به انجام مطالعه ای زده اند که در آن نقش باشگاه ها در ایجاد رفتارهای انحرافی بازیکنان مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق که با تمرکز بر لیگ برتر فوتبال ایران انجام شده است، پژوهشگران داده های مورد نیاز را بوسیله مصاحبه با ۲۳ نفر از مدیران باشگاه های حاضر در این لیگ و رؤسای هیئت های فوتبال استانهای حاضر در لیگ برتر در فصول شانزدهم و هفدهم لیگ برتر فوتبال ایران و همین طور سایر متخصصان فوتبال و علوم اجتماعی جمع آوری کرده و سپس مورد تحلیل و بررسی قرار داده اند.
نتایج این تحقیق نشان دادند که پنج مضمون فرایندها، منابع سازمان، جهت گیری سازمانی، فعالیت ها و برنامه ها و ساختار سازمانی در ایجاد رفتارهای انحرافی بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران نقش داشته اند.
بگفته بهزاد پورفرهمند، محقق گروه مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران و همکارانش، «باشگاه به مثابه سازمان و مدیر به عنوان رهبر و گرداننده اصلی سازمان در ایجاد رفتارهای انحرافی بازیکنان مؤثر بوده و باتوجه به نقش مخرب رفتارهای انحرافی در عملکرد فردی و به تبع آن افت عملکرد تیمی، لازم و لازم است نسبت به این دو عامل دقت نظر بیشتری شود تا ضمن شناسایی این رفتارها نسبت به راهبردهای پیشگیری و مقابله با آنها تصمیم گیری شود».
این پژوهشگران می گویند: «فرایندهای مؤثر در ایجاد این قبیل رفتارها شامل وجود یا نبود همبستگی سازمانی، روابط کاری مناسب و حس تعلق به گروه هستند و این مساله نشان میدهد در صورتیکه بین بازیکنان تیم و همین طور بین بازیکنان و کادر اجرائی شامل مدیر باشگاه و مربیان از نظر روابط کاری، همبستگی و انسجام وجود داشته باشد، این خاصیت مثبت می تواند در کنترل رفتارهای بازیکنان مؤثر واقع شود».
بر این اساس، حمایت سازمانی ادراک شده، در ایجاد رفتارهای مناسب بازیکنان مؤثر است و می تواند منجر به ارتقای انگیزه، افزایش کارایی و در نهایت افزایش راندمان باشگاه شود. افزایش در میزان رضایت از زندگی، کاهش رفتارهای انحرافی را بدنبال دارد. پس منابع سازمان که شامل منابع مالی و غیر مادی هستند، می توانند به عنوان عواملی انگیزشی در راستای کنترل رفتارهای بازیکنان در لیگ نقش بازی کنند.
پورفرهمند و همکارانش معتقدند: «نتایج پژوهش ما خاطرنشان می کنند که باشگاه های ورزشی به وسیله اغنای برنامه های فوق برنامه باشگاه می توانند ضمن مدیریت اوقات فراغت بازیکنان خود، در امتداد پیش گیری از ایجاد رفتارهای انحرافی با افزودن کارهای فرهنگی و معنوی به برنامه های باشگاه و ایجاد امکان مشارکت اعضا در رویدادهای داوطلبانه اجتماعی گام مؤثری را بردارند».
آنها اشاره می کنند که «تناسب بین ساختار سازمانی موجود و ساختار مطلوب بازیکنان از نظر میزان توزیع قدرت و اختیار، در حفظ روابط مبتنی بر اعتماد میان مربی- مدیر و بازیکن مؤثر است. با تاکید مضاعف بر اهمیت عوامل سازمان، بدون شک نمی توان نقش مدیریت را نادیده انگاشت. مدیران به عنوان متولیان اصلی سازمان، نقش اساسی در تحقق اهداف سازمان دارند. بدین سبب می توان اظهار داشت که سازمان و مدیریت، لازم و ملزوم یکدیگر هستند و اعمال مدیریت اثربخش و کارا، ضامن موفقیت سازمان در رسیدن به اهداف و راهبردهای خود است».
این یافته های علمی پژوهشی را فصل نامه «مطالعات راهبردی ورزش و جوانان» متعلق به وزارت ورزش و جوانان به انتشار رسانده است.
منبع: مطب نما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب