به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، در این راهنما كه به مواردی همچون ارائه خدمات استاندارد و با كیفیت، صداقت و درستكاری، مدیریت خطاهای پزشكی، اولویت منافع بیمار و مواردی از این دست اشاره شده، چگونگی حفظ حریم خصوصی بیمار نیز در 14 بند به تفصیل آمده است.
ماده یكم این فصل تاكید می كند كه اعضای سازمان نظام پزشكی موظف هستند به حق بیمار مبنی بر محرمانه بودن تمام اطلاعات وی احترام بگذارند. این حقوق شامل اطلاعات حساس و غیر حساسی است كه به هر شكل در مراحل مختلف تشخیصی و درمانی جمع آوری می شود و یا به هر ترتیب در اختیار تیم درمانی قرار می گیرد. همچنین ارائه اطلاعات به افرادی به جز شخص بیمار و یا افرادی كه از طرف او اجازه داشته باشند، ممنوع است.
طبق ماده دوم این فصل فقط آن دسته از پزشكان و سایر حرفه مندان سلامت كه عضو تیم درمانی بیمار هستند، می توانند به اطلاعات مرتبط با تشخیص و درمان هر فرد دسترسی داشته باشند. افراد صرفا به دلیل پزشك بودن یا عضویت در زمره حرفه مندان پزشكی برای دسترسی به اطلاعات بیماران مجاز شمرده نمی شوند.
ماده سوم این فصل نیز به شرایطی اشاره می كند كه در مواردی قانون اجازه می دهد كه اصل رازداری اجرا نشود. طبق این ماده مجاز بودن نقض اصل رازداری توسط اعضا تنها محدود به مواردی است كه به صراحت در قانون ذكر شده است. در چنین مواردی قبل از جمع آوری اطلاعات مربوطه، بیمار تا جایی كه امكان دارد باید در جریان الزام قانونی یاد شده قرار گیرد و سپس اطلاعات از وی دریافت شود.
در ماده چهارم نیز تاكید شده است كه الزام حرفه مندان پزشكی به ارائه اطلاعات بیماران به مراجع قضایی تنها محدود به استعلام رسمی دادگاه است و سایر موارد شامل این الزام نیست.
الزام اعضای سازمان نظام پزشكی به حفظ حریم خصوصی بیماران
طبق پنجمین ماده اعضای سازمان نظام پزشكی موظف هستند به حریم خصوصی بیماران احترام بگذارند. احترام به حریم خصوصی بیماران مستلزم خودداری از همه كارهایی است كه بیماران آن را نقض حریم شخصی خود تلقی می كنند. به همین منظور اعضای سازمان باید از اقداماتی مانند معاینه بیمار در حضور افراد دیگر، پرسیدن سوالات حساس از بیماران در حضور دیگران به نحوی كه موجب شرم بیماران شود و مشاهده یا لمس غیر ضروری بیماران به ویژه در مورد غیر همجنس خودداری كنند.
ماده ششم اصل رازداری و حریم خصوصی اعضای سازمان نظام پزشكی را مكلف می كند از هر گونه تجسس در امور شخصی و خانوادگی بیماران خودداری كنند؛ به همین دلیل لازم است از پرسیدن سوالات شخصی و غیر مرتبط به تشخیص و درمان بیماری از بیماران خودداری شود. اگر پرسیدن سوالاتی كه ممكن است بیماران آن را ورود به حریم خصوصی خود تلقی كنند، برای تشخیص و درمان ضروری است باید ضرورت پرسش ها با زبان ساده و قابل درك به بیماران اطلاع داده شود.
ماده هفتم نیز به موضوع حقوق بیمار در زمینه داشتن همراه در مراحل بیماری اشاره می كند. طبق این ماده در صورت درخواست بیماران لازم است اجازه داده شود كه در روند تشخیص و درمان، فرد یا افراد مورد نظر بیماران آنها را همراهی كنند. این الزام شامل حضور بر بالین بیماری كه در حال احیای قلبی ریوی است هم می شود، مگر اینكه این همراهی مانع از انجام استاندارد مداخلات پزشكی باشد.
مطابق ماده هشتم لازم است معاینات حساس بیمار غیر همجنس تا جایی كه امكان دارد با جلب رضایت بیمار در حضور پرسنل همجنس یا همراه بیمار انجام شود. در صورتی كه انجام این معاینه توسط همكار هم جنس از لحاظ علمی و عملی مقدور باشد و مشكلی برای بیمار ایجاد نكند، می توان نسبت به آن اقدام و نتیجه معاینه را دریافت كرد.
معاینه همزمان چند بیمار ممنوع است
یكی دیگر از تاكیدات این دستورالعمل- ماده نهم-، منع پزشكان از معاینه چند بیمار است به صورت همزمان در اتاق معاینه است. این موضوع در ماده دهم فصل رازداری و حزیم خصوصی مورد توجه قرار گرفته است. ارتباط اعضای سازمان با رسانه ها به هر شكلی از جمله مصاحبه خبری، حضور در برنامه های تلویزیونی و ارائه هر نوع اطلاعات به رسانه ها تنها در صورتی موجه است كه به هیچ وجهی در بر دارنده نقض حریم خصوصی بیماران نباشد و منجر به فاش شدن اطلاعات پرونده سلامت آنها نشود. در عین حال اعتماد عمومی را به حرفه و حرفهمندان سلامت مخدوش نكند. این تاكید در بند یازدهم مد نظر قرار گرفته است.
اطلاعات و نمونه های بدن بیمار حریم خصوصی است
ماده دوازدهم نیز بیان می كند كه آن دسته از حرفه مندان كه در نظام سلامت مسئولیت مدیریتی دارند مكلف هستند در اظهار نظرهای رسانه ای خود درباره بیمارانی كه از چهره های شناخته شده در جامعه به شمار می روند، به نحوی برخورد كنند كه ضمن احترام به حریم خصوصی آنها، موجب آزردگی خانواده و نزدیكان بیمار را فراهم نكنند و اطلاعات سلامت این افراد نیز فاش نشود.
مطابق ماده سیزدهم نیز انجام هر گونه عكس برداری و فیلم برداری از بیماران با هدف تهیه محتوای آموزشی، استفاده در فرآیند پژوهشی یا درمانی مانند عكس هایی كه برای انجام عمل زیبایی گرفته می شود، تهیه برنامه سینمایی، مستند یا خبری و مانند آن تنها پس از كسب اجازه از بیماران و یا تایید كمیته اخلاق پزشكی معتبر در بیمارستان یا موسسه پزشكی مربوطه مجاز است. تصویربرداری اعضا از بیماران با هدف شوخی، كنجكاوی و سرگرمی ممنوع است.
آخرین ماده این فصل- چهاردهم- نیز درباره اطلاعات و نمونه های مربوط به بدن بیمار مانند عكس های رادیوگرافی، نمونه های بافتی، خون و مایعات بیولوژیك، محتوای ژنتیكی استخراج شده از بدن است؛ این موارد بخشی از حریم خصوصی بیمار هستند و استفاده از آنها در صورتی برای مقاصد مختلف مانند اهداف پزشكی و پژوهشی مجاز است كه یا رضایت صاحب آن گرفته شده باشد یا اطلاعات و نمونه ها به شكل غیر قابل انتساب به صاحبان آنها بی نام شده باشند.