پژوهشگران بررسی كردند
تاثیر ازدواج زودهنگام بر سلامت جنسی كودكان
به گزارش مطب نما نتایج یك تحقیق نشان داده است مسائلی مانند فقر، عوامل فرهنگی و اجتماعی، حفظ آبرو و شرف خانوادگی و... زمینه وقوع ازدواج زودرس را فراهم می آورد كه با وجود خصوصیت های بارز كودكی در رابطه زناشویی و عدم آموزش و آگاهی های اجتماعی لازم می تواند منجر به تضییع حقوق كودك و آزار و بهره كشی از وی شود. علاوه بر آن، ازدواج زودهنگام می تواند سلامت جنسی كودكان را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بیماری های جسمی، روحی و روانی شود.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، یكی از شاخص ترین مولفه های زندگی مشترك، ارتباط جنسی سالم و رضایت بخش زوجین است كه در چارچوب ازدواج مشروع شكل می گیرد و بی شك برخورداری از آمادگی لازم جسمی، روانی و اجتماعی ركن اساسی آن است. در این میان برای تعداد زیادی از دختران و بعضی از پسران این ارتباط و پیوند مهم، پیش از سن قانونی و رشد لازم رخ می دهد كه آثار منفی و نتایج ناگواری بخصوص برای دختران به دنبال دارد و باعث آزار، اعمال خشونت و صدمه های جبران ناپذیری بر آنان خواهد بود. محققان در پژوهشی با عنوان " تاثیر ازدواج زودهنگام بر سلامت جنسی كودكان و سازوكارهای مقابله با آن" این مورد را بررسی نموده اند.
در این پژوهش كه توسط محمد مهدی مقدادی، دانشیار گروه حقوق دانشگاه مفید و مریم جوادپور، استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انجام شده، آمده است: « در اصطلاح حقوق بشر، ازدواج كودك بدین مفهوم است كه زوجین یا یكی از آنها، كودك بوده و ازدواجی تحت قوانین مدنی، مذهبی یا عرفی با ثبت یا بدون ثبت رسمی، صورت گیرد.»
محققان می گویند: « با توجه به تعریف ماده یك كنوانسیون حقوق كودك كه به طفل زیر ۱۸ سال كودك اطلاق می شود، ازدواج پیش از سن ۱۸ سالگی ازدواج زودهنگام نامیده می شود، چونكه دختر پیش از ۱۸ سالگی به لحاظ فیزیكی، فیزیولوژیكی و روانی آمادگی پذیرش مسئولیت ازدواج و بچه دار شدن را ندارد و هم برای پسر، پذیرش مسئولیت زندگی و تامین آن دشوار است.»
پژوهشگران در این مقاله ارتباط خانوادگی، نابرابری جنسیتی، فقر و تدابیر اقتصادی، كنترل روابط جنسی و حفظ عزت خانواده، سنت و فرهنگ، درگیری، بلایا و شرایط اضطراری را علل ازدواج های زودهنگام بیان می كنند.
محققان در این مقاله درباره آثار سوء ازدواج زودهنگام بر سلامت كودكان می گویند: « پدیده ازدواج زودرس عامل شایع و موثری در محرومیت از تحصیل و آموزش به حساب می آید. تحقیقات نشان می دهند مادرانی كه ازدواج زودرس داشته اند، كمتر به آموزش فرزندانشان اهمیت می دهند چونكه از فواید تحصیل كمتر اطلاع دارند.»
همچنین « دخترانی كه در سنین پایین ازدواج می كنند به لحاظ سلامت جنسی صدمه پذیر بوده و در معرض انواع بیماری های مقاربتی و جنسی قرار می گیرند، اما آن چه بیشتر نگران كننده است، چون اغلب شوهران شان مردانی هستند كه مسن بوده و قبلا شریك جنسی داشته اند پس درصد مبتلا شدن به بیماری های مقاربتی و جنسی در مورد این قبیل كودكان بالاتر است. از دیگر سو در خیلی از نقاط جهان، دختران و پسران، اطلاعاتشان در مورد تنظیم خانواده و جلوگیری از بارداری، جلوگیری از ایدز، سلامت جنسی و تولیدمثل اندك است.»
مقدادی و جوادپور در این مقاله می گویند: « یكی از خطرناك ترین عواقب ازدواج زودهنگام حاملگی است. این حاملگی زودهنگام می تواند منجر به مرگ مادر آبستن شود. هر سال ۱۳.۷ میلیون دختر ۱۵ تا ۱۹ سال به دنبال ازدواج، زایمان می كنند.»
در این پژوهش آمده است: « دخترانی كه زودتر از سن قانونی ازدواج می كنند بیشتر در معرض خشونت خانگی، سوء استفاده و روابط جنسی الزامی هستند، بگونه ای كه سن، عدم آموزش، عدم مشاركت و تصمیم گیری در امور، می تواند آنها را بیشتر در معرض خشونت و سوءاستفاده قرار دهد كه این خشونت تا بزرگسالی ادامه پیدا می كند. علاوه بر آن، یكی از تاثیرات مخرب ازدواج كودك كه كمتر مورد توجه قرار می گیرد، اثرات منفی است كه بر روح و روان كودك از خود به جا می گذارد، بگونه ای كه حتی در پسران كم تر از دختران تاثیرش لحاظ می شود.»
به گفته محققان در ازدواج زودهنگام، كودك به شكلی از دوران كودكی خود فاصله گرفته و ارتباطش با خانواده و دوستانش قطع شده و از دیگر سو مسئولیت زندگی هم مزید بر علت می شود و فعالیتش محدود به امور خانه و بچه داری خواهد شد، لیكن منجر به پیدایش افسردگی و اضطراب می شود.
نویسندگان این مقاله در ادامه، سازوكار های ممانعت از ازدواج زودهنگام كودكان در فقه امامیه را بیان می كنند و می گویند: « از دیدگاه شریعت اسلام، انسان در هر سنی از كرامت برخوردار می باشد. خداوند كودك را به والدین امانت داده است و آنان باید حق احترام و تكریم این امانت را پاس دارند.»
مقدادی و جوادپور در این مقاله به بیان آیه شش سوره نسا می پردازند و می گویند: « از تلفیق بلوغ نكاح و رشد می توان بلوغ اشُد را به اثبات رساند، یعنی زمانی كه كمال قوای عقلی، فكری و استقامت قوای جسمی كودك به مرحله ظهور می پیوندد.»
در این پژوهش آمده است: « از جهت شرعی، ازدواج افراد، با اینكه در زیر سن بلوغ باشند، چندان محدودیتی ندارد، حتی اگر محدودیت قانونی داشته باشد، به لحاظ شرعی عمل نادرستی انجام نشده است؛ ثانیا از جهت قانونی هم، الزامات و ضمانت اجرایی لازم وجود ندارد. از دیگر سو با توجه به این كه در شرایط كنونی یك دختر ۱۳ ساله به لحاظ جسمی و روانی چنان رشد نیافته است كه بتواند شرایط حاملگی را تحمل كند یا در صورت حامله شدن جزو دسته مادران پرخطر به حساب می آید كه نه تنها احتمال خطر برای اوست بلكه احتمال مرگ و میر جنینی و یا كاهش رشد داخل رحمی و سقط جنین را به همراه دارد، ازاین رو مناسب می باشد، سن معین شده در كنوانسیون حقوق كودك یعنی پس از سپری شدن دوران كودكی(۱۸ سال) بعنوان ملاك ازدواج قرار گیرد.»
محققان در این مقاله می گویند: « در كنار استنباط ممانعت ازدواج زودرس با استاد ادله فقهی و دیدگاه فقیهان، این مهم هم بعنوان بخشی از وظایف دولت قابل اثبات است؛ مطابق اصل بیست ویكم قانون اساسی، دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین كند و زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او ایجاد كند. افزون بر آن، بعنوان یك اقدام ملی، به توسعه و اجرای قوانین موثر، بخصوص حصول اطمینان از تضمین سن ۱۸ سالگی بعنوان حداقل سن قانونی ازدواج برای دختران و پسران، بهبود دسترسی دختران به آموزش وپرورش، تعامل و همكاری والدین، معلمان، رهبران مذهبی و جامعه با یكدیگر، عرضه جامع اطلاعات و خدمات حقوق و سلامت جنسی و باروری، حمایت های اقتصادی و معیشتی، پشتیبانی از دختران و پسرانی كه ازدواج كرده اند، شناخت و ترویج مشاركت كودكان در امور مربوط به آنها، نیاز است.»
این پژوهش در چهلمین شماره دوره یازدهم فصلنامه "حقوق پزشكی" انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب