محققان در بررسی های خود تاكید كردند
استایرن، عامل خاموش سرطان
به گزارش مطب نما محققان کشور در یک بررسی علمی، میزان و نقش بخارات یک ماده شیمیایی خطرناک به نام استایرن را در محیط های کاری صنایع پتروشیمی ارزیابی کرده و سفارش هایی برای سلامت کارکنان چنین واحدهایی عرضه کرده اند.
به گزارش مطب نما به نقل از ایسنا، به دنبال رشد صنایع در دهه های اخیر، کیفیت هوای محیط های شغلی یکی از دغدغه های اصلی بوده است. کاهش کیفیت هوای محیط کاری به خاطر وجود مواد شیمیایی در هوا اثبات شده است.
یکی از دسته های گسترده مواد شیمیایی ترکیبات آلی فرار یا VOC ها هستند که در مقادیر زیاد در صنایع مختلف مواد شیمیایی وجود دارند.
مواجهه با مواد شیمیایی آلی فرار می تواند گستره وسیعی از اثرات حاد و مزمن بر سلامتی شامل تداخلات سیستم عصبی و آسم را به دنبال داشته باشد.
طبق گزارش ها و آمارهای سازمان جهانی بهداشت، حدود چهار میلیون نفر از مردم جهان با صنایع شیمیایی درگیر هستند و هرسال یک میلیون نفر به خاطر مواجهه ناایمن با این مواد، بیمار شده یا جان خویش را از دست می دهند.
ماده شیمیایی «استایرن» به قول متخصصان ازجمله این مواد شیمیایی آلی است و ضرورت پرداختن به آن زمانی اهمیت خویش را نشان داده است که به کاربرد گسترده این ماده پی برده شود.
این ماده در صنایع پلاستیک سازی، لاستیک سازی، رزین پلی استر، فایبرگلاس، صنعت اسباب بازی و وسایل منزل به کار می آید. استایرن یک هیدروکربن آروماتیک مشتق شده از بنزن است که بی رنگ و چرب با بوی شیرین است و به سادگی بخار می شود.
ازجمله نامهای تجاری استایرن می توان به وینیل بنزن، فنیل اتیلن، سینامن، دیارکس، استیروپول، آنامن و استیرلن اشاره نمود.
قرار گرفتن در معرض استایرن سبب ایجاد اثرات سمی شامل تغییراتی در سیستم اعصاب مرکزی همچون خواب آلودگی، سردرد و عدم تعادل و همینطور تحریک پوست و دستگاه تنفسی و صدمه کبدی می شود.
به منظور بررسی بیشتر حضور این ماده شیمیایی در محیط های کاری ایران، یک تیم پژوهشی شش نفره از دانشگاه علوم پزشکی تهران مطالعه ای را به انجام رسانده اند که در آن به ارزیابی میزان مواجهه شغلی با بخارات استایرن و تعیین سطح ریسک سلامتی ناشی از آن در کارکنان صنعت پتروشیمی پرداخته شده است.
برای انجام این مطالعه 150 نمونه فردی از 50 نفر از کارکنان صنعت پتروشیمی گرفته شده و مورد تجزیه وتحلیل واقع شد و پس از تعیین غلظت استایرن در نمونه ها، محققان با استفاده از استاندارد عرضه شده از جانب آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، ریسک اثرات سلامتی استایرن بر کارکنان شاغل در این صنعت را ارزیابی کردند.
نتایج بررسی ها نشان داد که میزان ریسک سلامتی در کارکنان ذکرشده بالاتر از حدود مجاز بود و بنابراین لازم است علاوه بر تهویه های طبیعی، از تهویه های مصنوعی بخصوص تهویه موضعی در محل کار آنان استفاده گردد.
علی کریمی، محقق گروه مهندسی بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران و همکارانش دراین باره گفته اند: «بر اساس نتایج، بیشترین میزان مواجهه با ماده شیمیایی و مضر استایرن در واحد تولید پلی بوتادین لاتکس یا PBL مشاهده شد. ازاین رو پیشبینی بالاترین خطر سرطان برای همین واحد بود. همینطور پایین ترین میزان مواجهه هم در واحدهای درایر به دست آمد»
به گفته آنها، «نتیجه کلی این مطالعه نشان داده است که خطر سرطان زایی و ریسک غیر سرطان زایی استایرن در بعضی از بخش های پتروشیمی مورد مطالعه بخصوص در بخش PBL، بالاتر از حدود اعلام شده از جانب آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا بود».
همچنین طبق این نتایج، 22 درصد پرسنل مورد مطالعه این صنعت شامل میزان سرطان زایی قطعی می شدند که از جانب سازمان WHO عرضه شده بود.
لذا به پیشنهاد کریمی و همکارانش، «جهت بهبود شرایط کاری و بعنوان یکی از بارزترین اقدامات برای کاهش مواجهه با بخارات استایرن، استفاده از تهویه مصنوعی به صورت موضعی در نقاط خاص ازجمله محل خروج ماده مذاب از دستگاه میکسر با توان مکش مناسب پیشنهاد می شود».
این یافته های علمی پژوهشی که توجه به آنها می تواند کارکنان صنایع پتروشیمی و سایر صنایع مشابه را از بیماری خوف انگیز سرطان برهاند، در نشریه «بهداشت و ایمنی کار» انتشار یافته اند. این نشریه به صورت فصل نامه توسط انجمن علمی بهداشت کار ایران انتشار می یابد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب